Osteopathie is een manuele behandelmethode van alle weefsels en organen. Er wordt gekeken naar de beweeglijkheid van deze structuren.

De 3 systemen waarin het lichaam wordt onderverdeeld zijn:

•    het pariëtale systeem: bewegingsapparaat (beenderen, spieren, gewrichten)
•    het viscerale systeem: de organen met hun bloedvaten en lymfstelsel
•    het cranio-sacrale systeem: schedel, wervelkolom, zenuwstelsel en hersenvochtcirculatie

Wanneer een storing optreedt in een van deze systemen (door ziekte, stress, ongeval etc.) leidt dit tot een verlies van evenwicht. Een osteopaat kan helpen om het evenwicht in het lichaam te herstellen. Daar waar het proces van celopbouw en afbraak verstoord is kunnen weefselstructuren vastzitten. De weefsels kunnen weer beweeglijk gemaakt worden met zachte handgrepen. Zodat het lichaam als geheel weer ongehinderd en pijnvrij kan bewegen.

De osteopaat gaat op zoek naar de oorzaak van de klacht. De behandeling is daarom gericht op de plek waar de oorzaak ligt. Dit betekent dat de behandeling niet altijd gericht is op de regio van de klachten. De osteopathie is gebaseerd op uitgebreide reguliere kennis van anatomie, fysiologie en pathologie, gecombineerd met een unieke interpretatie van de onderlinge relaties.

De grondlegger van de osteopathie is Andrew Taylor Still, een Amerikaanse arts. Hij ontwikkelde een nieuwe visie op de behandeling van (chronische) klachten, waarbij de onderlinge samenhang van de systemen van wezenlijk belang is. In 1892 stichtte hij `The American School of Osteopathy´. Sindsdien is de osteopathie verder ontwikkeld en wetenschappelijk onderbouwd.

In 1966 is osteopathie wettelijk erkend en geïntegreerd in de reguliere medische opleiding in de VS. Via Engeland en Frankrijk is de osteopathie in Europa bekend geworden.

De studie osteopathie kan gevolgd worden aan internationaal erkende opleidingsinstellingen, waaronder het College Sutherland te Amsterdam. Het betreft een 5-jarige parttime opleiding, en een daaropvolgend stagejaar, die meestal door artsen en fysiotherapeuten gevolgd wordt.

Gediplomeerde osteopaten zijn geregistreerd bij het NRO (Nederlands Register voor Osteopathie) en aangesloten bij de NVO (Nederlandse Vereniging voor Osteopathie). Deze vereniging regelt onder meer het tuchtrecht, de klachtenprocedure en de beroepsethiek.

De osteopaat houdt zich aan de gedragscode van de beroepsgroep. De reglementen van de osteopathie worden gecontroleerd door o.a. de Consumentenbond.